Bluszczyk kurdybanek

Bluszczyk kurdybanek – Glechoma hederaceae (Labiatae sive Lamiaceae)

Opis

Często rośnie wraz z przetacznikami.

Roślina wieloletnia, do 40 cm dł.; łodyga z rzadka owłosiona, pełzająca lub wspinająca się, z długimi ulistnionymi rozłogami, gałęzista; liście 1-4 cm dł.; ulistnienie równoległe-krzyżowe; liście dolne kolistonerkowate; liście górne kolistosercowate, wszystkie ogonkowe, brzegiem karbowane; kwiaty w jednostronnych nibyokółkach po 1-3 w kątach liści; kielich o ząbkach trójkątnych, szydlastych, z ukośnym 5-ząbkowyra wycięciem; ząbki 2-3 razy krótsze od korony; korona niebieskofioletowa, fioletowa lub spłowiała; górna warga płaska 2-dzielna; dolna warga w gardzieli ciemnopurpurowa, kropkowana; środkowa łatka dolnej wargi – sercowata, płaska, całobrzega, większa od bocznych; owoc – rozłupnia odwrotnie jajowata. Kwitnie od kwietnia do lipca.

Surowiec

Surowcem jest ziele – Herba Glechomae (dawne nazwy to Herba Hederae terrestris seu Glechomae hederaceae).

Zbieramy w czasie kwitnienia rośliny lub w początkach kwitnienia (maj).

Suszymy w normalnej temperaturze. Suche i rozdrobnione ziele przechowywać w szczelnych słojach.

Skład chemiczny

Ziele kurdybanka zawiera

• gorycze terpenowe (marubinę, glechominę),
• żywice,
• olejek eteryczny – ok. 0,06%,
• garbniki – ok. 6-7%,
• saponiny,
• cholinę,
• woski,
• flawonoidy,
• sole mineralne,
• kwasy (winowy, jabłkowy, octowy, bursztynowy i in.),
• witaminy,
• fermenty i prawdopodobnie alkaloidy (patrząc na jego działanie farmakologiczne należy przypuszczać, iż zawiera on znacznie więcej do dziś nie zbadanych ciał czynnych).

Działanie i zastosowanie

Kurdybanek działa

• żółciopędnie,
• moczopędnie,
• przeciwzapalnie,
• tonizująco ogólnie,
• rozkurczowo,
• wykrztuśnie;
• wzmacnia odporność immunologiczną organizmu co można wytłumaczyć tym, że kurdybenek wzmaga leukopoezę, a co za tym idzie zwiększa liczbę leukocytów (białych ciałek krwi) we krwi co jest bardzo wyraźne;
• przyśpiesza tętno poprzez wzmacniający (kardiotoniczny) wpływ na serce;
• reguluje wypróżnienia i przemianę materii,
• zwiększa zapotrzebowanie organizmu na tlen poprzez przyśpieszenie oddechów (oddychanie staje się głębokie i pełne, a zarazem odbywa się szybciej);
• zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, śliny i soku trzustkowego;
• polepsza trawienie;
• usuwa z organizmu szkodliwe produkty przemiany materii.

Wskazania:

• mała liczba leukocytów we krwi (np. przy agranulocytozie),
• mała odporność na choroby (osłabiony układ immunologiczny),
• choroby układu oddechowego (zakażenia, stany zapalne, katar, kaszel),
• astma,
• duszności,
• zawroty głowy i szum w uszach,
• choroby skórne,
• kamica moczowa i żółciowa, zastoje żółci,
• choroby wątroby,
• skąpomocz,
• skurcze jelitowe i żołądka,
• zaburzenia trawienia (wzdęcia, odbijanie, burczenie i przelewanie w jelitach, zła perystaltyka jelit),
• niedokwaśność treści żołądka,
• brak apetytu,
• zaparcia,
• zaburzenia metaboliczne,
• biegunki,
• przeziębienie,
• gorączka,
• choroby trzustki.

Bluszczyk kurdybanek w naparze

2 łyżki suszu zalać 2 szkl. wrzącej wody; odstawić na 20 min.; przecedzić.

Pić 3-4 razy dz. po 200 ml;

Bluszczyk kurdybanek w nalewce

Pół szkl. suchego ziela zalać 400 ml wódki; macerować 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3-4 razy dz. po 1-2 łyżeczki w 50 ml wody lub mleka osłodzonego miodem.

Bluszczyk kurdybanek w syropie – wzmacniająco i wykrztuśnie

Wycisnąć sok ze świeżego ziela, w wyciskarce wolnoobrotowej.

Do 100 ml soku wlać 100 ml miodu, wsypać 100 ml cukru, dodać kilka lasek cynamonu lub wanilii oraz sok z 1 małej cytryny

Wymieszać.

Zażywać 3-4 razy dz. po 1-2 łyżki. Dzieciom podawać 2 łyżeczki tego preparatu 4 razy dz. (przepis zalecany przez Henryka Różańskiego)

Bluszczyk kurdybanek w miodzie

Miód bluszczykowy: suche ziele zmielić w młynku do kawy na drobny proszek. Na każdą 1 płaską łyżeczkę proszku dać 2 łyżki miodu oraz 10 kropli wódki lub gliceryny; wymieszać. Zażywać 3 razy dz. po 1 łyżce. Dzieciom podawać 1-2 łyżeczki miodu 3-4 razy dz.

Zawiesina bluszczykowa: na każdą 1 łyżkę czubatą sproszkowanego ziela dać 5 łyżek gliceryny, 3 łyżki miodu i 2 łyżki dowolnego soku owocowego, wszystko wymieszać. Przed zażyciem wstrząsnąć zawiesiną. Zażywać 2-3 razy dz. po 3 łyżki przy osłabieniu, chorobach zakaźnych, zaparciach, kaszlu, otyłości i zaburzeniach trawiennych.

Mieszanka Henryka Różańskiego

Ziele bluszczyka kurdybanka – 2 łyżki

Ziele lub korzeń mniszka – 1 łyżka

Liść (ziele) pokrzywy – 1 łyżka

Ziele glistnika – 1 łyżka

Liść babki – 1 łyżka

Wymieszać. 2 łyżki mieszanki zalać 2 szkl. wrzącej wody; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić 4 razy dz. po 200 ml; dzieci; 1 r. ż. – 30 ml, 3 r. ż. – 40 ml, 7 r. ż. – 68 ml, 10 r. ż. – 90 ml, 15 r. ż. – 154 ml, 4 razy dz.

Wskazania: obniżona odporność organizmu na choroby, zbyt mała ilość limfocytów we krwi, zatrucie organizmu, skąpomocz, zaburzenia trawienne, choroby wątroby, nerek i pęcherzyka żółciowego oraz trzustki, skurcze żołądkowe i jelitowe, zaparcia, ogólne osłabienie, choroby zakaźne, skórne, obrzęki, zaburzenia metabolizmu.